زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

استعمال متشرعه





استعمال متشرعه به کارگیری لفظ در معنایی خاص توسط اهل یک شریعت است.


۱ - تعریف



استعمال متشرعه، به معنای به کارگیری لفظ در لسان اهل شریعتی معین (عرف متشرعه) برای بیان معنایی خاص می‌باشد.

۱.۱ - نکته


استعمال متشرعه تابع استعمال شرعی است؛ یعنی وقتی لفظی در عرف متشرعه در معنایی (حقیقی یا مجازی) به کار رفته بود، حکایت از آن دارد که در لسان شارع نیز آن لفظ در آن معنا به کار رفته است.
[۲] مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۹۶.


۲ - پانویس


 
۱. محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۱۶۹.    
۲. مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۹۶.


۳ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۸۸، برگرفته از مقاله «استعمال متشرعه».    


رده‌های این صفحه : استعمال الفاظ




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.